Άτμαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια



Το Άτμαν σημαίνει «εαυτός» στα σανσκριτικά και είναι μια έννοια μεγάλης σημασίας στο Βουδισμό, τον Ινδουισμό και τον Τζαϊνισμό. Ετυμολογικά η λέξη πηγάζει από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα "et-men" που σημαίνει «αναπνέω». Και οι τρεις θρησκείες αναγνωρίζουν το Άτμαν ως τον πραγματικό εαυτό (την ψυχή, ή το προσωπικό Βράχμαν) που οφείλει κανείς να ανακαλύψει ώστε να φτάσει τη φώτιση.

Στο Τζαϊνισμό, το Άτμαν είναι επίσης μια από της βασικές συνθετικές αρχές του κόσμου, η αρχή της συνείδησης. Ο Βουδισμός της Ταϊλάνδης ταυτίζει τη γνώση του προσωπικού άτμαν του ατόμου με τη Νιρβάνα και ο Μαχαγιάνα Βουδισμός θεωρεί πως το άτμαν είναι η έμφυτη δυνατότητα του ανθρώπου να γίνει Βούδας. Σύμφωνα με τον Ινδουισμό η αυτογνωσία οδηγεί στην εμπειρική συνειδητοποίηση πως το Άτμαν και το Βράχμαν είναι στην πραγματικότητα ένα και το αυτό.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]