Ο Άσιος ο Σάμιος (αρχ.ελλ Ἄσιος ὁ Σάμιος) ήταν Έλληνας ελεγειακός ποιητής των αρχαίων χρόνων από τη νήσο Σάμο. Έζησε γύρω στο 700 π.Χ. και, ενδεικτικά, για τον Αθηναίο το Ναυκράτιο - ο οποίος άκμασε στις αρχές του 3ου αιώνα - αποτελούσε "εκείνον τον αρχαίο ποιητή"[2]. Μοναδική του πλήρης ελεγεία, ανάμεσα σε άλλα σπαράγματα, αποτελεί η σωζώμενη στο έργο του τελευταίου, Δειπνοσοφισταί. Αυτή αφορά κάποιον απρόσκλητο επισκέπτη σε συμπόσιο, όπως αποδίδεται η αρχαιοελληνική λέξη κνισοκόλαξ[3]. Άλλες αναφορές σε αυτόν βρίσκουμε στον Στράβωνα[4], τον Παυσανία[5] και τον ψευδο-Απολλώδορο[6]. Η ποίησή του αφορούσε, σύμφωνα με τα ελάχιστα σωζώμενα δείγματα, γενεαλογικά θέματα και τις συνήθειες των συμπολιτών του. Το όνομα του πατέρα του ήταν Αμφιπτόλεμος.
