Άσανδρος
| Άσανδρος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Προφορά | |
| Γέννηση | 3ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 4ος αιώνας π.Χ. |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Περίοδος ακμής | 4ος αιώνας π.Χ. |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Φιλώτας ο Πρεσβύτερος |
| Αδέλφια | Παρμενίων Αγάθων |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | στρατηγός σατράπης |
- Να μη συγχέεται με τον Άσανδρο του Βοσπόρου.
Ο Άσανδρος (4ος αιώνας π.Χ.) ήταν Μακεδόνας στρατηγός, γιος του Φιλώτα του Πρεσβύτερου. Ήταν αδελφός τού Αγάθωνα στρατηγού τού Φιλίππου Β΄, αδελφός τού Παρμενίωνα, και θείος του Φιλώτα του Νεότερου, δύο υψηλόβαθμων στρατηγών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο οποίος το 330 π.Χ. εκτέλεσε τους δύο τελευταίους με την κατηγορία της προδοσίας.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Λίγα χρόνια νωρίτερα, το 334 π.Χ., ο Αλέξανδρος είχε διορίσει τον Άσανδρο ως σατράπη της Λυδίας και του είχε δώσει τον έλεγχο στις υπόλοιπες περιοχές, που έλεγχαν προηγουμένως οι Πέρσες υπό τον Σπιθριδάτη, μαζί με μια ισχυρή φρουρά ώστε να διατηρεί τον Μακεδονικό έλεγχο στη περιοχή.[1] Στο ξεκίνημα του 328 π.Χ. αναφέρεται πως ο Άσανδρος μαζί με τον Νέαρχο οδήγησαν έναν αριθμό από Έλληνες μισθοφόρους στον Αλέξανδρο, τον καιρό που είχε στρατοπεδεύσει στα Ζαρίασπα (σημερινό Μπαλχ στο βόρειο Αφγανιστάν).[1]
Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου το 323 π.Χ. και τη Συμφωνία της Βαβυλώνας που επακολούθησε, ο Άσανδρος απέκτησε τη διοίκηση της Καρίας ως σατραπεία του, κάτι που συνέβη και κατά τη Συμφωνία του Τριπαράδεισου δύο χρόνια αργότερα το 321 π.Χ.. Στους πολέμους των διαδόχων που ακολούθησαν σύντομα μετά, πολέμησε εναντίον του Αττάλου του Ανδρομένους και του Αλκέτα, όπου και οι δύο ήταν πρώην σύμμαχοι του Περδίκκα[2] ο οποίος είχε πεθάνει νωρίτερα, αλλά ηττήθηκε από αυτούς. Το 317 π.Χ., ενώ ο Αντίγονος είχε εκστρατεύσει στις επαρχίες της Περσίας και της Μηδίας, ο Άσανδρος ισχυροποιήθηκε στη Μικρά Ασία και χωρίς αμφιβολία υπήρξε μέλος της συμμαχίας, που σχηματίστηκε από τον Πτολεμαίο και τον Κάσσανδρο[3] εναντίον του Αντίγονου του Μονόφθαλμου.
Το 315 π.Χ., όταν ο Αντίγονος ξεκίνησε τις επιχειρήσεις του εναντίον της συμμαχίας, έστειλε κάποιον στρατηγό με την ονομασία Πτολεμαίος -ο οποίος ήταν ανιψιός του- με έναν στρατό, ώστε να ανακαταλάβει την Σαμψούντα, καθώς και να εκδιώξει τον Άσανδρο από την Καππαδοκία, όπου στο μεταξύ είχε εισβάλλει. Καθώς όμως ο Άσανδρος υποστηριζόταν από τους Πτολεμαίο και Κάσσανδρο, αντιστάθηκε επιτυχώς ως το 313 π.Χ., όταν και πλέον ο ίδιος ο Αντίγονος οδήγησε τα στρατεύματά του εναντίον του, και πιέζοντάς τον αφόρητα κατάφερε να τον κάνει να συνθηκολογήσει παραδίδοντας όλο του το στρατό, να αποχωρήσει από τις περιοχές όπου είχε επεκταθεί, να θεωρήσει ότι μπορεί να κρατήσει τη σατραπεία της Καρίας που ήδη είχε ως δώρο, και να τού δώσει τον αδελφό του Αγάθωνα ως όμηρο. Μετά από λίγες μέρες όμως ο Άσανδρος έσπασε την ταπεινωτική αυτή συμφωνία. Προσπάθησε να πάρει τον αδελφό του πίσω από τον Αντίγονο, και έστειλε πρέσβεις στον Πτολεμαίο και τον Σέλευκο προς αναζήτηση βοήθειας. Ο Αντίγονος, απτόητος από αυτές τις κινήσεις, έστειλε αμέσως στρατό για την καταστολή του Άσανδρου. Η Καρία εμφανίζεται να κατακτήθηκε, και το όνομα του Άσανδρου εξαφανίστηκε από την ιστορία σε αυτή την χρονική στιγμή.[3]