Άνω Νότος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Άνω Νότος ορίζεται από την γεωλογία, την ιστορία, και τον πολιτισμό, και δεν ανταποκρίνεται καλά στα σύνορα των πολιτειών. Αυτός ο χάρτης δείχνει περίπου την περιοχή που είναι γνωστή ως ο Άνω Νότος.

Οι όροι Άνω Νότος και Ορεινός Νότος αναφέρονται στο βορειότερο τμήμα των Νότιων Ηνωμένων Πολιτειών, σε σύγκριση με τον Κάτω Νότο ή Βαθύ Νότο.

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Status of the states, 1861.
  Πολιτείες που αποσχίσθηκαν πριν τις 15 Απριλίου 1861
   Πολιτείες που αποσχίσθηκανμετά τις 15 Απριλίου 1861
   Πολιτείες της Ένωσης που επέτρρεπαν την δουλεία
   Πολιτείες της Ένωσης που απαγόρευσαν την δουλεία
   Territories

Υπάρχει μια μικρή διαφορά στην χρήση μεταξύ των δύο όρων.[1] Ο "Ορεινός Νότος" συχνά ορίζεται με βάσει την γεωλογία, γενικά αναφερόμενη στα νότια Αππαλάχια Όρη ή τα Αππαλάχια (αν και δεν ορίζεται όλη η περιοχή από την Περιφερειακή Επιτροπή Αππαλαχίων), τα Όρη Όζαρκ και Κουατσίτα, και τα οροπέδια, τους λόφους, και τις κοιλάδες μεταξύ των Αππαλαχίων και των Όζαρκ, όπως το Οροπέδιο Κάμπερλαντ, το Οροπέδιο Αλλετζένι, το Οροπέδιο της Νάσβιλ, και την Κοιλάδα του Μπλε Γρασιδιού, μεταξύ άλλων. Η νότια περιοχή του Πίδμοντ συχνά θεωρείται μέρος του Ορεινού Νότου, ενώ η Ατλαντική Παράκτια Πεδιάδα (η περιοχή Τσέζαπικ και η Κάτω Χώρα της Νότιας Καρολίνας) γενικά δεν θεωρείται.[2]

Κλιματικές ζώνες των ΗΠΑ με υγρό υποτροπικό κλίμα σε σκούρο πράσινο

Αντίθετα, ο όρος "Άνω Νότος" τείνει να ορίζεται πολιτικά ανά πολιτεία. Ο όρος ανάγεται στον πρώιμο 19ο αιώνα και την γέννηση του Κάτω Νότου, ο οποίος διακρίθηκε για τις διαφορές του από τα βορειότερα τμήματα του Αμερικανικού Νότου. Στον προπολεμικό Νότο, δηλ. στην περίοδο πριν τον Αμερικανικό Εμφύλιο, ο όρος Άνω Νότος γενικά αναφερόταν σε μέρη των δουλοκτητικών πολιτειών βόρεια του Κάτω Νότου.[3] Κατά την περίοδο του Εμφύλιου, ο όρος Άνω Νότος συχνά χρησιμοποιούνταν για αναφορά ειδικά στις Συνομόσπονδες Πολιτείες που δεν αποσχίσθηκαν μέχρι μετά την επίθεση στο Φρούριο ΣάμτερΒιρτζίνια, Βόρεια Καρολίνα, Τενεσί, και Αρκάνσας. Αυτός ο ορισμός, ακόμη παρατιθέμενος συχνά σήμερα, δεν περιλαμβάνει τις συνοριακές πολιτείες του Κεντάκι, του Μιζούρι, της Δυτικής Βιρτζίνια, του Μέριλαντ, ή του Ντέλαγουερ στον Άνω Νότο.[4]Σήμερα, αν και πολλοί ορισμοί ακόμη βασίζονται στην πολιτική της περιόδου του Εμφύλιου Πολέμου, ωστόσο ο όρος Άνω Νότος συχνά χρησιμοποιείται για όλο τον Αμερικανικό Νότο βόρεια του Βαθέως Νότου.

Η Εγκυκλοπαίδεια Britannica ορίζει τον Άνω Νότο ως τις πολιτείες της Βόρειας Καρολίνας, του Τενεσί, της Βιρτζίνια, του Κεντάκι, και της Δυτικής Βιρτζίνια. Ο Ορεινός Νότος ορίζεται από την γεωλογία παρά από τις πολιτείες αλλά περιβάλλει την ίδια γενική περιοχή. Ο Άνω Ορεινός Νότος επίσης περιγράφεται στην Εγκυκλοπαίδεια Britannica ως ο "Αγροτικός Νότος", σε σύγκριση με τον "Νότο των Φυτειών".[5]

Αυτοί οι δύο ορισμοί καλύπτουν την ίδια γενική περιοχή. Ο Ορεινός Νότος, μη οριζόμενος από σύνορα πολιτειών, περιλαμβάνει μέρη πολιτειών του Κάτω Νότου, όπως την βορειοδυτική Νότια Καρολίνα , τη Βόρεια Τζόρτζια, τη Βόρεια Αλαμπάμα (και, σε κάποιους ορισμούς, Κεντρική Αλαμπάμα), την ανατολική Οκλαχόμα. Επίσης περιλαμβάνει μέρη από κάποιες Βόρειες πολιτείες, όπως το νότιο Ιλινόι (οι Λόφοι Σώουνι), τη Νότια Ιντιάνα, την Νοτιοδυτική και Νοτιο-κεντρική Πενσυλβάνια, και το Νότιο Οχάιο. Μερικές φορές το βορειοανατολικό Μισισίπι και το δυτικό Μέριλαντ περιλαμβάνονται επίσης. Ομοίως, ο Ορεινός Νότος συχνά δεν περιλαμβάνει μέρη κάποιων πολιτειών του Άνω Νότου, όπως η εγκόλπωση του Μισσισσιππή (η οποία περιλαμβάνει το ανατολικό Αρκάνσας, το Μιζούρι Μπούτχιλ, την περιοχή της Αγοράς του Κεντάκι, και μέρος του Δυτικού Τενεσί), και οι παραλιακοί κάμποι της Βόρειας Καρολίνας και της Βιρτζίνια.

Ιστορία και κουλτούρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άνω Νότος διαφέρει από τον Βαθύ Νότο κατά αρκετούς σημαντικούς τρόπους· το γήινο ανάγλυφο, την ιστορία, τα οικονομικά, τα δημογραφικά, και τα σχέδια οικισμών.

Προέλευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ορεινός Νότος αναδύθηκε ως μια διακριτή περιοχή κατά τον ύστερο 18ο αιώνα και τον πρώιμο 19ο αιώνα. Οι τάσεις μετανάστευσης και εγκατάστασης από τις αποικιακές παράκτιες περιοχές προς το εσωτερικό είχε σταθεροποηθεί γα πολλές δεκαετίες, αλλά η κλίμακα αυξήθηκε δραματικά προς το τέλος του 18ου αιώνα. Η γενική τάση ήταν μια προς δυσμάς μετανάστευση από τις περιοχές του Piedmont και τις χαμηλές περιοχές της Βιρτζίνια, της Βόρειας Καρολίνας, και του Μέριλαντ, καθώς και μια νοτιοδυτική μετανάστευση από την Πενσυλβάνια. Μεγάλοι αριθμοί Ευρωπαίων μεταναστών έφθασαν στην Φιλαδέλφεια και ακολούθησαν τον Great Wagon Road δυτικά και νότια μέσα στα Υψίπεδα των Αππαλαχίων, μέσω της Μεγάλης Κοιλάδας των Αππαλαχίων. Αυτά τα μεταναστευτικά ρεύματα από την Βιρτζίνια κα την Πενσυλβάνια κατέληξαν στην Κοιλάδα Σεναντόα εγκαθιστάμενοι καλά περίπου από το 1750. Οι πρώιμοι έποικοι της Κοιλάδας του Οχάιο ήταν κυρίως Ορεινοί Νότιοι.[6] Ένα μεγάλο μέρος του πολιτισμού της Νότιας Upland προέρχεται από την νοτιοανατολική Πενσυλβάνια και εξαπλώθηκε στο Shenandoah Valley.[7]

Αυτά τα μεταναστευτικά ρεύματα ενδεχομένως απλώθηκαν μέσω των Αππαλαχίων και προς δυσμάς μέσω της περιοχής του Οροπεδίου των Αππαλαχίων μέσα στους Οζάρκς και τους Κουατσίτας, και τελικά συνεισέφεραν στον εποικισμό της Texas Hill Country.[8] Οι κύριες εθνότητες αυτών των πρώιμων εποίκων περιελάμβαναν την Αγγλική, την Ιρλανδική, την Σκωτική και την Γερμανική.[9] Ο πρώιμος πολιτισμός του Ορεινού Νότου επηρεάσθηκε από άλλες Ευρωπαϊκές εθνότητες.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Hudson, John C. (2002). Across this Land: A Regional Geography of the United States and Canada. JHU Press. σελίδες 101-116. ISBN 9780801865671.  σε ηλεκτρονική μορφή στο Google Books
  2. The origin and evolution of the Upland South is explored in Meinig (1986), pp. 158, 386, 449
  3. Meinig (1993), pg. 293.
  4. Για ένα παράδειγμα ενός ορισμού και του Άνω Νότου και του Βαθέως Νότου, βασισμένο στον Εμφύλιο Πόλεμο, βλέπε Deep South Αρχειοθετήθηκε 2007-10-24 στο Wayback Machine., The New Dictionary of Cultural Literacy, Third Edition.
  5. United States. (2006). In Encyclopædia Britannica. Retrieved December 11, 2006, from Encyclopædia Britannica Online Library Edition: http://www.library.eb.com/eb/article-77991
  6. Turner, Frederick Jackson (1921). The Frontier in American History. Holt. σελίδες 164–166.  online at Google Books
  7. Sisson, Richard (2007). The American Midwest: An Interpretive Encyclopedia. Indiana University Press. σελίδες 196–198. ISBN 9780253348869.  Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (βοήθεια) online at Google Books
  8. Meinig (1998), pg. 224
  9. Drake (2001), pp. 36-38, describes these early pioneer ethnic groups and notes that the term "Scotch-Irish" (Scots-Irish), while predominately Presbyterian northern Irish, also included a significant number of Catholic southern Irish; and that the term "English" was a general catch-all term including ancestries such as French Huguenot (John Sevier's family, for example). On the topic of colonial Catholic Irish immigration, see also Williams (2002), pp. 43-44.