Άντον Κόροσετς
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Άντον Κόροσετς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Anton Korošec (Σλοβενικά) |
| Γέννηση | 12 Μαΐου 1872[1][2][3] Biserjane |
| Θάνατος | 14 Δεκεμβρίου 1940[2][3] Βελιγράδι[4] |
| Τόπος ταφής | Λιουμπλιάνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυστροουγγαρία Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Θρησκευτικό τάγμα | Αδελφότητα του Ιησού |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά Σερβικά Σλοβενικά[5][6] |
| Εκπαίδευση | διδακτορικό δίπλωμα |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Γκρατς |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός συγγραφέας θεολόγος καθολικός ιερέας |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Λαϊκό Κόμμα της Σλοβενιας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρωθυπουργός της Γιουγκοσλαβίας (από 1928) μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Αυστριακής Αυτοκρατορίας (από 1907) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Άντον Κόροσετς (Anton Korošec, 12 Μαΐου 1872 - 14 Δεκεμβρίου 1940) ήταν Σλοβενικής καταγωγής πολιτικός, μέλος του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος, καθολικός ιερέας και ένας ρήτορας.
Γεννήθηκε στην Μπισερίανε που τότε ανήκε στο Δουκάτο της Στυρίας της Αυστροουγγαρίας, και πήγε στο σχολείο στο Πτούι και στο Μάριμπορ. Σπούδασε θεολογία και χειροτονήθηκε ιερέας το 1895. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του με διδακτορικό στη θεολογία από το Πανεπιστήμιο του Γκρατς το 1905.
Το 1907 εξελέγη μέλος του Λαϊκού κόμματος Σλοβενίας, όπου ως πρόεδρος της Γιουγκοσλαβικής λέσχης ανέγνωσε την Διακήρυξη Μαΐου, η οποία ζητούσε από όλους τους Νοτιοσλάβους λαούς να ενοποιηθούν σε ένα κράτος εντός της Αυστροουγγρικής μοναρχίας. Μετά τη διάλυση της Αυστροουγγαρίας, το εθνικό συμβουλίου των Σλοβένων, Κροατών και Σέρβων, των οποίων ο Κόροσετς ήταν ο πρόεδρος, δήλωσε τη δημιουργία του κράτους των Σλοβένων, Κροατών και Σέρβων στις 29 Οκτωβρίου 1918. Νωρίτερα Κόροσετς και Νίκολα Πάσιτς είχανε συμφωνήσει με τους όρους της διακήρυξης της Γενεύης, στην οποία το Βασίλειο της Σερβίας αναγνώριζε ίσα δικαιώματα στις διάφορες συνιστώσες του και σε μια τέτοια κατάσταση θα έπρεπε να συνεργαστούν μαζί στην συνομοσπονδία. Από την αρχή ωστόσο οι Σέρβοι και οι Κροάτες ευνοήθηκαν στον κεντρικό έλεγχο και στο επακόλουθο Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων όπου ήταν μια ενιαία μοναρχία .
Ο Κόροσετς ήταν αντιπρόεδρος στην πρώτη κυβέρνηση του Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων το 1918. Δεδομένου ότι ήταν ο ηγέτης του Λαϊκού κόμματος Σλοβενίας, αργότερα συνεργάστηκε με δύο δεξιές κυβερνήσεις. Παρά την ήττα του το 1920 το Λαϊκό κόμμα Σλοβενίας ήταν και πάλι πρώτο στη Σλοβενία το 1924 και ο Κόροσετς ήταν και πάλι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Το 1924 και το 1927 ήταν επίσης υπουργός εσωτερικών. Αντιτάχθηκε στη θέσπιση του Βιντοβντάν συντάγματος και αγωνίστηκε για μεγαλύτερη αυτονομία για τους Σλοβένους εντός του Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων, μέχρι που το Λαϊκό κόμμα Σλοβενίας ενώθηκε με το κόμμα "σερβικές ρίζες" για να σχηματίσουν μια συγκεντρωτική κυβέρνηση. Μετά την δολοφονία του Στιεπάν Ράντιτς το 1928, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ειρήνη μεταξύ των εθνοτικών ομάδων ο βασιλιάς κάλεσε τον Κόροσετς να σχηματίσει κυβέρνηση. Ήταν επίσης υπουργός το 1929.
Το 1930 ο Κόροσετς συνέταξε τη "σλοβενική Δήλωση" (Slovenska deklaracija) με την οποία ζήτησε μια νέα πολυεθνική ένωση των Σλοβένων, Κροατών και Σέρβων. Το 1933 εξορίστηκε στο νησί Χβαρ. Το σλοβενικό Λαϊκό κόμμα μποϊκοτάρει στη συνέχεια τις βουλευτικές εκλογές του 1935. Ο ίδιος ωστόσο ονομάστηκε υπουργός εσωτερικών το ίδιο έτος.
Προς το τέλος της ζωής του δήλωσε ανοιχτά και μίλησε ενάντια Τεκτονισμού , του κομμουνισμού και του Ιουδαϊσμού. Οργάνωσε επίσης την αντικομμουνιστική οργάνωση "Straža v viharju". Πέθανε στο Βελιγράδι τότε Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας, τώρα Δημοκρατίας της Σερβίας.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb133400289. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Anton-Korosec. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija» (Κροατικά) Ινστιτούτο Λεξικογραφίας «Μίροσλαβ Κρλέζα». 1999. 33246. ISBN-13 978-953-6036-31-8. ISBN-10 953-6036-31-2.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb133400289. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 68647011.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Feliks J. Bister, Anton Korošec, državnozborski poslanec na Dunaju : življenje in delo : 1872-1918, Ljubljana, 1992.
- Časopis za zgodovino in narodopisje 77, št. 2-3 (2006) (numbers entirely dedicated to Anton Korošec).
- Prispevki za novejšo zgodovino 31, št. 1 (1991) (contains lectures from a symposium about Anton Korošec).
|