Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Álvaro García Linera (Ισπανικά)
Γέννηση19  Οκτωβρίου 1962
Κοτσαμπάμπα[1]
ΚατοικίαΜπουένος Άιρες
Χώρα πολιτογράφησηςΒολιβία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
ΣπουδέςΕθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού
Colegio San Agustín (Cochabamba)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚίνημα για το Σοσιαλισμό (Βολιβία)
Οικογένεια
ΣύζυγοςClaudia Fernández Valdivia (από 2012)
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑντιπρόεδρος της Βολιβίας (2006–2019)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Άλβαρο Μαρσέλο Γκαρσία Λινέρα (ισπανικά: Álvaro Marcelo García Linera) είναι πολιτικός από τη Βολιβία, αντιπρόεδρος της χώρας από το 2006 έως το 2019. Εξελέγη μαζί με τον πρόεδρο Έβο Μοράλες. Αμφότεροι ανήκουν στο κόμμα Κίνημα για το Σοσιαλισμό.

Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου του 1962 στην Κοτσαμπάμπα. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο του Αγίου Αυγουστίνου και στη συνέχεια ξεκίνησε σπουδές στα μαθηματικά στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού, τις οποίες όμως δεν ολοκλήρωσε. Επιστρέφοντας στην πατρίδα του έγινε μέλος μιας σειράς πειραματικών κοινοτήτων από Μαρξιστές αυτόχθονες, με την ονομασία "Ayllus Rojos", που δραστηριοποιούνταν στα βορειοδυτικά της Βολιβίας. Όταν οι προσπάθειές του αυτές απέτυχαν, ο Γκαρσία Λινέρα στράφηκε προς την οργάνωση ενός αντάρτικου στρατού, με το όνομα Τούπακ Κατάρι (ισπ. Túpac Katari). Συνελήφθη ενώ έκανε ζημίες σε πύργους διανομής ηλεκτρικού ρεύματος σε αγροτική περιοχή της Λα Πας και φυλακίστηκε, ενώ του απαγγέλθηκαν και κατηγορίες για πρόκληση ταραχών και τρομοκρατία. Ενώ ήταν έγκλειστος στη φυλακή, σπούδασε Κοινωνιολογία. Έπειτα από την αποφυλάκισή του εργάστηκε ως καθηγητής πανεπιστημίου και έγινε γνωστός για την υποστήριξη των αριστερών πολιτικών κινημάτων στη Νότια Αμερική και των κινημάτων υπέρ των αυτοχθόνων (παρότι ο ίδιος είναι λευκός και προέρχεται από ανώτερη κοινωνική τάξη). Εξελέγη αντιπρόεδρος στις προεδρικές εκλογές του 2005. Ανέλαβε καθήκοντα στις 22 Ιανουαρίου του 2006, διαδεχόμενος τον Κάρλος Μέσα. Υποστήριξε θερμά την κρατικοποίηση της βιομηχανίας υδρογονάνθρακα της χώρας του.

Βιβλία στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (2014) Κράτος, επανάσταση και ηγεμονία, εκδόσεις Α/Συνέχεια
  • (2015) Κράτος, δημοκρατία και σοσιαλισμός. Μια ανάγνωση με αφετηρία τον Πουλαντζά, εκδόσεις Α/Συνέχεια

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 12  Δεκεμβρίου 2014.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]