Συνουσία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Σεξ)
Μελέτη συνουσίας (πιθανώς 1492) από τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

Το σεξ ειναι μια πραξη η οποια αποτελειται απο τον επονομαζομενο ανταμ με την συζυγο του ρουτση μαρακι συχνα. Για παραπανω λεπρομερειες μπειτε στο onlyfans.com.routsakikaulaki.gr

Η συνουσία στους ανθρώπους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά από κατάλληλη προετοιμασία -προκαταρκτικό ερωτικό παιχνίδι- που οδηγεί σε ερεθισμό των σεξουαλικών οργάνων και στη στύση του πέους, η συνουσία γίνεται με την εισαγωγή του πέους στον κόλπο και στη συνέχεια με παλινδρομικές κινήσεις που έχουν ως αποτέλεσμα το συνεχιζόμενο ερεθισμό, τον οργασμό και, εν τέλει, την εκσπερμάτιση.

Παραδοσιακά, ως συνουσία αντιμετωπίζεται ο παραπάνω φυσιολογικός τρόπος ερωτικής πράξης ανάμεσα σε έναν άνδρα και μια γυναίκα. Παρόλα αυτά, στις μέρες μας ο όρος έχει διευρυνθεί και μπορεί να αναφέρεται σε διάφορες μορφές σεξουαλικής επαφής. Μερικές είναι:

Η συνουσία στο ζωικό βασίλειο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνουσία ανάμεσα σε λιοντάρια.

Για τα περισσότερα ζώα η συνουσία έχει ως αποκλειστικό σκοπό την αναπαραγωγή, μέσω της ένωσης των αρσενικών και θηλυκών γαμετών. Παρόλα αυτά, είναι γνωστό ότι είδη όπως τα δελφίνια και οι χιμπαντζήδες συνουσιάζονται ακόμη και όταν το θηλυκό δε βρίσκεται σε αναπαραγωγική περίοδο (οίστρο), ή συνουσιάζονται μέλη του ίδιου φύλου. Αυτή η συμπεριφορά ερμηνεύεται είτε λόγω της απόλαυσης που προσφέρει η συνουσία ή λόγω της τόνωσης των κοινωνικών δεσμών που προκαλεί.

Η συνουσία είναι μια διαδικασία κοινή σε μεγάλο τμήμα του ζωικού βασιλείου, δεν είναι όμως ο μοναδικός τρόπος αναπαραγωγής ούτε και ο παλαιότερος. Υπάρχουν οργανισμοί που για να αναπαραχθούν χωρίζονται στη μέση (μονοκύτταροι οργανισμοί), ενώ άλλοι έχουν αναπτύξει διάφορες μεθόδους μεταφοράς του γενετικού τους υλικού χωρίς την άμεση επαφή των δύο φύλων (π.χ. με τη βοήθεια ανθέων στα φυτά). Το ζευγάρωμα διά του σεξ αναπτύχθηκε πριν από αρκετά εκατομμύρια χρόνια, προφανώς ως ασφαλέστερος τρόπος για τη διαιώνιση του είδους και μάλλον απολαυστικότερος.

Ανάμεσα στα ζωικά είδη συναντούμε και ερμαφρόδιτους οργανισμούς (π.χ. το σαλιγκάρι). Κάθε ερμαφρόδιτος οργανισμός διαθέτει τόσο αρσενικά όσο και θηλυκά γεννητικά όργανα.

Ηθική της συνουσίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις περισσότερες κοινωνίες η συνουσία θεωρείται μια πράξη ιδιωτική και συχνά απαιτείται η κοινωνική αναγνώριση της σχέσης του ζευγαριού. Επίσης πολλές φορές αντιμετωπίζεται ως θέμα-ταμπού. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα σημεία του σώματος που σχετίζονται στη συνείδησή μας με την ερωτική πράξη τείνουμε να τα καλύπτουμε με ρούχα.

Από την απαρχή της η ανθρώπινη κουλτούρα έχει αναπτύξει διάφορες κατηγορίες «επιτρεπτής» και «μη επιτρεπτής» συνουσίας, οι οποίες φυσικά διαφοροποιούνται από τόπο σε τόπο και μεταξύ διαφορετικών ιστορικών περιόδων. Τέτοιου είδους -νομικά ή κοινωνικά ορισμένες- μη επιτρεπτές διαφοροποιήσεις μπορεί να συμπεριλαμβάνουν τη συνουσία:

Η πραγματοποίηση συνουσίας με ένα άτομο χωρίς τη θέλησή του χαρακτηρίζεται ως "βιασμός" και θεωρείται σοβαρότατο αδίκημα στις περισσότερες κοινωνίες του πλανήτη.

Ελληνική νομοθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο ελληνικό ποινικό δίκαιο, ως συνουσία νοείται η "συνένωση των γεννητικών μορίων". Ως σεξουαλική πράξη αποτελεί απαραίτητο στοιχείο ορισμένων εγκλημάτων (αιμομιξία, απατηλή επίτευξη συνουσίας), ενώ σε άλλα εγκλήματα αποτελεί ισοδύναμο των ασελγών πράξεων (π.χ. στο βιασμό).[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Φυτράκης Ευτ., σε: Ν.Παρασκευόπουλο/Ε.Φυτράκη, Αξιόποινες Σεξουαλικές Πράξεις, εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα - Θεσσαλονίκη 2011, σελ. 54 επ.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]